Mapa: cechy, składniki i rodzaje map Mapa
 Pobieranie 432.93 Kb.
|
Mapa – jest to obraz powierzchni ziemi lub jej części przedstawiony na płaszczyźnie według zasad odwzorowania kartograficznego, w skali, za pomocą umownych znaków graficznych. Przedmioty terenowe, zjawiska przyrodnicze oraz zagadnienia gospodarcze i społeczne są przedstawione z pomocą umownych znaków. Cechy mapy to
wszystkim zastosowanie odpowiednich znaków umownych. Składniki mapy
kartograficzne )
Rodzaje map:
1)mapy topograficzne ( 1:2 000, 1:100 000 ) 2)mapy przegladowo –topograficzne ( 1:100 000, 1:1 000 000) 3)mapy przegladowe (1:1 000 000, 1:5 000 000, 1:20 000 000)
1)mapy przyrodnicze 2) mapy społeczno – ekonomiczne 3)mapy techniczne
samochodowe, wojskowe
a. mapy podręczne, ścienne, telewizyjne, atlasowe 2.Odwzorowania kartograficzne polegają na przeniesieniu położenia punktów z powierzchni kuli ziemskiej na płaszczyznę mapy z zastosowaniem określonych metod matematycznych np. rzutowania geometrycznego. W praktyce odwzorowanie kartograficzne polega na matematycznym przeniesieniu na płaszczyznę mapy siatki geograficznej. Ze względu na nierozwijalność kulistego kształtu ziemi , żadne z odwzorowań kartograficznych nie może dać w pełni wiernego obrazu. Siatkę geograficzna tworzą wybrane południki i równoleżniki. Odwzorowana na płaszczyźnie (mapie) siatka geograficzna staje się siatka kartograficzną 3.Metody przedstawiania zjawisk na mapie.
1) sygnaturowa – za pomocą znaków punktowych i liniowych
- metody ilościowe. a. izarytmiczna b. kropkowa
4.Ziemia w układzie słonecznym, kształt i rozmiary ziemi. Ziemia jest trzecią planetą w odległości od słońca, piąta co do wielkości. Danych o kształcie i rozmiarach naszej planety dostarczają pomiary grawimetryczne oraz geodezyjne wykonywane na jej powierzchni ,a także z kosmosu.
5. Ruchy ziemi i ich konsekwencje ruchy ziemi to ruch: Obrotowy ( wirowy , wokół własnej osi) - obrót ziemi wokół osi, odbywający się w rytmie dobowymi . Obiegowy ( wokół słońca po orbicie eliptycznej) – krążenie ziemi po orbicie wokół słońca, odbywające się w rytmie rocznym. Następstwa ruchu obrotowego:
Następstwa ruchu obiegowego:
6. Rachuba czasu Długość geograficzną określa się na podstawie różnicy czasu lokalnego południka początkowego i południka miejsca obserwacji. Różnicy czasu 1h odpowiada 15stopni długości geograficznej. Rachuba czasu lokalnego wiąże się z południkiem miejsca obserwacji. Jako średnią dobę słoneczną określono bowiem czas, jaki mija pomiędzy kolejnymi górowaniami słońca: czas ten dzieli się na 24 godziny. Początek doby cywilnej (godzinę 0 ) przyjmuje się 12 godzin wcześniej, stąd w momencie górowania, czyli w południe, jest godzina 12. Oznacza to, że w danym momencie na ziemi w każdej długości geograficznej jest inny czas lokalny (miejscowy), różniący się o 4 minuty co jeden stopień długości geograficznej (+4 min na wschód od miejsca obserwacji i –4 min na zachód od danego miejsca). W miarę jak zwiększała się prędkość i zasięg podróżowania, taka rachuba czasu stawała się niewygodna. Wydzielono wiec na ziemi 24 południkowe strefy czasowe. W obrębie każdej strefy obejmującej 15 stopni długości geograficznej, jest ten sam czas strefowy(czas środkowego południka tej strefy). Różni się on o pełną godzinę od czasu sąsiedniej strefy.
|